27 Ιουνίου 2011

Στων βουβών την εσχατιά ..........


Γιατί αγωνιούν οι Γερμανοί αγρότες ;

Εδώ στην Ελλάδα, οι τυχεροί έλληνες αγρότες έχουν να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως την απουσία κρατικής μέριμνας για την παραγωγή τους (και δεν μιλάμε για οικονομική μέριμνα), την απουσία σοβαρής και οργανωμένης συνεταιριστικής παρέμβασης στην αγορά των τροφίμων, την παντελή έλλειψη εκπαίδευσης και δια βίου ενημέρωσης σχετικά με τις εξελίξεις στο επάγγελμα τους και άλλα ευτράπελα.

Στην Γερμανία "αγωνιούν" για ...... το επερχόμενο "Γερμανικό Αγροτικό Ημερολόγιο 2012"....... και συγκεκριμένα για τις ........ αγρότισσες - μοντέλα του !!!


Ενδεικτικά σας χαρίζουμε μία σκηνή από την .... φυσιολατρική φωτογράφιση .

26 Ιουνίου 2011

Πειράματα με βακτήριο που εξοντώνει το δάκο της ελιάς

Μέσα από τη φύση οι επιστήμονες αναζήτησαν και βρήκαν τρόπο καταπολέμησης του δάκου της ελιάς!
Πολύτιμο εργαλείο αποτελεί το συμβιωτικό βακτήριο Wolbachia (Βολμπάκια), το οποίο εξοντώνει το δάκο, Bactocera oleae.
Ο καθηγητής Μοριακής Βιολογίας, Γενετικής και Βιοχημείας, στο τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας, κ. Κώστας Μπούρτζης, μιλά στην «Π» για αυτή τη σημαντική ανακάλυψη. Σημειώνεται πως ένα μεγάλο μέρος των πειραμάτων έγινε στο ινστιτούτο μοριακής βιολογίας και βιοτεχνολογίας στο ΙΤΕ.
Οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν επενδυτές για να εφαρμόσουν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους σε ημιυπαίθριες καταστάσεις, αρχικά, και στη συνέχεια σε ευρεία κλίμακα. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, τα πειράματα στο εργαστήριο είχαν 100% επιτυχία.
Θετικό στοιχείο είναι ότι, ενώ από το συγκεκριμένο βακτήριο μπορούν και διασταυρώνονται αρσενικά και θηλυκά, δεν αφήνουν απογόνους. «Αν έχεις στείρες διασταυρώσεις, δεν έρχονται ανισορροπίες και οικολογική καταστροφή και δεν έχει ανάγκη ψεκασμών ούτε αλλάζει η ποιότητα του λαδιού», τονίζει ο καθηγητής. Το βακτήριο, «είναι συμβιωτικό, υπάρχει στη φύση και μόνο σε έντομα και αρθρόποδα, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε σπονδυλωτά και, κυρίως, τον άνθρωπο. Επίσης, καμία παρενέργεια δεν έχει παρατηρηθεί. Η βιολογία του είναι τέτοια που απαιτεί να είναι σε σώματα ξενιστών και καμία κριτική δεν έχουμε δεχτεί, ούτε παρατηρείται το φαινόμενο αρνητικών επιπτώσεων ούτε στον άνθρωπο ούτε σε κανένα άλλο οργανισμό», τονίζει.

Δάκος-κίνδυνος για ελιά

Το έντομο Bactocera oleae, ο κοινός δάκος της ελιάς, θεωρείται ως ένα έντομο μεγάλης οικονομικής σημασίας τόσο στην Ελλάδα όσο και τις άλλες ελαιοπαραγωγές μεσογειακές χώρες. Οι ετήσιες απώλειες που υφίστανται οι χώρες αυτές υπολογίζεται ότι φθάνουν κατά μέσο όρο το 30% της συνολικής παραγωγής ενώ πολλές χρονιές ανέρχονται έως και το 80% της αναμενόμενης ελαιοπαραγωγής. Τα τελευταία χρόνια η δράση του εντόμου έχει επεκταθεί και σε άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και Αυστραλία, καθιστώντας πλέον το δάκο ως ένα γεωργικό παράσιτο παγκόσμιας οικονομικής σημασίας.
Η μέχρι σήμερα καταπολέμηση του δάκου βασίζεται κυρίως στη χρήση χημικών εντομοκτόνων τα οποία όμως μολύνουν τα γεωργικά προϊόντα, έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υπόλοιπη πανίδα και χλωρίδα, και γενικότερα το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Οι σοβαρές συνέπειες από τη χρήση χημικών ουσιών κάνουν αναγκαία την ανάπτυξη εναλλακτικών, φιλικών προς το περιβάλλον, και αποτελεσματικότερων μεθόδων καταπολέμησης του δάκου της ελιάς. Η ανάγκη αυτή καθίσταται επιτακτική γνωρίζοντας τη διεθνή τάση προς την κατεύθυνση των βιολογικών καλλιεργειών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του καταναλωτή.

Καταπολέμηση από επιστήμονες

Η ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής, μοριακής βιολογίας και βιοτεχνολογίας έχει συμβάλει σημαντικά στην παραγωγή επιστημονικής γνώσης και τεχνογνωσίας που μας επιτρέπει σήμερα αφενός την καλύτερη μελέτη της βιολογίας του εντόμου αφετέρου την ανάπτυξη και εφαρμογή νέων προσεγγίσεων για τη βιολογική καταπολέμηση του δάκου της ελιάς. «Η χώρα μας συμμετέχει ενεργά, πρωτοποριακά θα έλεγα, σε ερευνητικές προσπάθειες για την ανάπτυξη αυτών των νέων τεχνολογιών», αναφέρει ο κ. Μπούρτζης. Μάλιστα, η μελέτη συμβιωτικών μικροοργανισμών που αλλάζουν τις αναπαραγωγικές λειτουργίες των εντόμων-ξενιστών τους έχουν θέσει τις βάσεις για τη βιολογική καταπολέμηση εντόμων οικονομικής σημασίας όπως ο δάκος της ελιάς. Ένας τέτοιος μικροοργανισμός είναι το συμβιωτικό βακτήριο Wolbachia.
Ο καθηγητής μελετά επί 20ετία το συγκεκριμένο συμβιωτικό βακτήριο αρχικά ως μεταδιδακτορικός φοιτητής και αργότερα ως συνεργαζόμενος ερευνητής στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας-ΙΤΕ και στη συνέχεια ως Καθηγητής στο Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (το Τμήμα ανήκει σήμερα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας). Στόχος αυτής της μακρόχρονης προσπάθειας είναι να χρησιμοποιηθεί το βακτήριο για την ανάπτυξη νέων βιολογικών και φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων για την καταπολέμηση εντόμων εχθρών των γεωργικών καλλιεργειών ή/και εντόμων που είναι φορείς ασθενειών για τα φυτά, τα ζώα και τον άνθρωπο.
Το συμβιωτικό βακτήριο Wolbachia, ως Δούρειος Ίππος, μπορεί να καταπολεμήσει το δάκο της Ελιάς.
H Wolbachia είναι ένα πολυμορφικό βακτήριο το οποίο απαντά είτε με μορφή κόκκου (<1μm) είτε με μορφή βακίλου (0.25μm x 1.5μm). Μοριακές μελέτες έχουν δείξει πάνω από το 20% όλων των ειδών εντόμων να είναι μολυσμένα με Wolbachia (δηλαδή 1-5 εκατομμύρια είδη εντόμων) καθιστώντας το βακτήριο αυτό τον πλέον διαδεδομένο συμβιωτικό οργανισμό στον πλανήτη μας.
Η Wolbachia έχει μια μοναδική ικανότητα να χρησιμοποιεί το αναπαραγωγικό σύστημα των ξενιστών της για το δικό της όφελος, δηλαδή για την εξάπλωση και επικράτησή της σε πληθυσμούς των ξενιστών της. Συγκεκριμένα, η Wolbachia έχει συνδεθεί με μια σειρά αναπαραγωγικών ανωμαλιών όπως η παρθενογένεση, η θηλυκοποίηση, η θανάτωση αρσενικών εμβρύων και κυρίως, η κυτταροπλασματική ασυμβατότητα.
Η κυτταροπλασματική ασυμβατότητα είναι ουσιαστικά μια μορφή στειρότητας η οποία εμφανίζεται σε διασταυρώσεις μεταξύ μη μολυσμένων θηλυκών με μολυσμένα αρσενικά.
Ο μηχανισμός της κυτταροπλασματικής ασυμβατότητας η οποία χρησιμοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή, Κώστα Μπούρτζη, για την ανάπτυξη ενός εναλλακτικού μέσου βιολογικής καταπολέμησης του δάκου. Συγκεκριμένα, προκαταρκτικές μελέτες της ερευνητικής ομάδας έδειξαν ότι το συμβιωτικό βακτήριο Wolbachia δεν απαντά στους φυσικούς πληθυσμούς του δάκου της ελιάς.
Οι ερευνητές κατάφεραν μετά από συστηματικές και επίμονες προσπάθειες να μεταφέρουν το συμβιωτικό αυτό βακτήριο σε εργαστηριακούς πληθυσμούς του δάκου της ελιάς. Στη συνέχεια έδειξαν ότι οι διασταυρώσεις μεταξύ μη μολυσμένων θηλυκών ατόμων δάκου με μολυσμένα με το βακτήριο Wolbachia αρσενικά άτομα ήταν 100% στείρες, δηλαδή δεν παράγονται απόγονοι και ο πληθυσμός του δάκου εξαφανίζεται. Αυτό το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και δείχνει ότι η μέθοδος αυτή, αν μεταφερθεί στους ελαιώνες, μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του δάκου μια και καλή, και μάλιστα χωρίς τη χρήση των βλαβερών χημικών εντομοκτόνων.
Στην ερευνητική αυτή προσπάθεια που έγινε εξ’ ολοκλήρου στα ερευνητικά εργαστήρια του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Ηράκλειο συμμετείχαν, εκτός του Καθηγητή Κώστα Μπούρτζη, οι ερευνητές του ΙΜΒΒ-ΙΤΕ και του Πανεπιστημίου Κρήτης Καθηγητής Χαράλαμπος Σαββάκης, Αγγελική Αποστολάκη, Ιωάννης Λειβαδάρας και Αντώνης Χρυσαργύρης καθώς επίσης και η Αγγελική Σαριδάκη, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Καθηγητή Κώστα Μπούρτζη. Η εργασία αυτή δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2011 στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Journal of Applied Entomology. 

Το παραπάνω άρθρο "βρέθηκε" στην εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" της 25.06.2011. 

Αγροτική "Αγανάκτηση" απόψε στην πλατεία Ξυλοκάστρου

Από το blog της Αρμονικής Ανάπτυξης, δανειζόμαστε την είδηση της αποψινής συγκέντρωσης-συζήτησης σχετικά με τα Αγροτικά ζητήματα στην εποχή του ΔΝΤ .
Η συζήτηση θα ξεκινήσει στις 8,00 μ.μ. στην κεντρική πλατεία Ξυλοκάστρου. Θα γίνει επίσης προβολή του ντοκυμαντέρ με τίτλο " Αγροτική Πλατεία & Λαική Συνέλευση".

Μία επισήμανση συνάδελφοι : Μην συνδέσετε τα αγροτικά προβλήματα της Κορινθίας και γενικότερα όλης της χώρας, με το "κακό" ΔΝΤ.  Ψάξτε κοντά μας για τους "ενόχους". Πολύ κοντά μας ........

13 Ιουνίου 2011

Να η απόδειξη από την ΕΑΣ Κιάτου. Τελικά παρανομεί ή όχι ;

Θα μας απαντήσει κάποιος αρμόδιος σχετικά με το εάν υπάρχει παρανομία ή όχι ;
Γιατί εδώ δεν αρμόζει καμία  ...... "Λούφα" !!!

Φακές καναδέζικες και φασολάδα made in China

Πατάτες από την Αίγυπτο. Οσπρια από τη Βόρεια Αµερική και την Απω Ανατολή. Στα ράφια των ελληνικών µανάβικων υπάρχουν προϊόντα από κάθε άκρη της γης, τα οποία καλύπτουν την ελλειµµατική µας παραγωγή 

Σε υψόµετρο 750, σε µια σκληρή γη στο δυτικό άκρο της Κοζάνης, την οποία για χρόνια έθρεφαν οι κοινοτικές επιδοτήσεις, ο αγρότης Γιάννης Ζιµπιλίδης καλλιεργεί στα στρέµµατά του έναν ξεχασµένο από την ελληνική γεωργία σπόρο: τη φακή. Μετέχει σε έναν συνεταιρισµό µε 55 παραγωγούς, οι οποίοι από το 2009 καλλιεργούν, τυποποιούν και εµπορεύονται το προϊόν τους στην Ελλάδα. Ενα προϊόν που φύτρωνε για γενιές µόνο στα µποστάνια τους για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των οικογενειών τους, ενώ στα χωράφια τους ευδοκιµούσαν τα καπνά. Με τις επιδοτήσεις να στραγγίζουν και να λήγουν τα επόµενα χρόνια, στράφηκαν στη φακή. 

Αποτέλεσαν όµως την εξαίρεση. Το 90% της εγχώριας ζήτησης σε φακή καλύπτεται σήµερα από εισαγωγές. ∆εν είναι όµως το µόνο προϊόν στο οποίο δεν είµαστε αυτάρκεις.

Σύµφωνα µε στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η ελληνική παραγωγή σε ξηρά όσπρια µπορεί να καλύψει µόνοτο 44% της εγχώριας ζήτησης. Τα ποσοστά µειώνονται ακόµη περισσότερο όσον αφορά το κρέας. Οι έλληνες κτηνοτρόφοι ικανοποιούν το 34% των αναγκών της ελληνικής αγοράς σε µοσχαρίσιο κρέας και το 40% σε χοιρινό. Ενδεικτικά είναι και ταστοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το ελλειµµατικό εµπορικό ισοζύγιο στις εισαγωγές και εξαγωγές τροφίµων. Το 2010 εισαγάγαµε 10,8 εκατ. κιλά φακές, κυρίως από τον Καναδά και τις ΗΠΑ, ενώ εξαγάγαµε 294.088 κιλά. Την ίδια περίοδο φέραµε από την Αίγυπτο, τη Βουλγαρία και άλλες χώρες 132 εκατ. κιλά πατάτες και στείλαµε στην Τσεχία, την Πολωνία και αλλού 24 εκατ. κιλά. Κι αν η φασολάδα θεωρείται ένα από τα εθνικά µας πιάτα, τα ίδια στοιχεία δείχνουν ότι η µεγαλύτερη ποσότητα φασολιών που καταναλώνουµε στην Ελλάδα φτάνουν από την Ιταλία, την Ιορδανία και τη Βουλγαρία.  

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.  
Κι όµως, πριν από 3 10ετίες η Ελλάδα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις διατροφικές απαιτήσεις του πληθυσµού της µε δικά της προϊόντα. Τι συνέβη και εισάγουµε αντί να παράγουµε; 
«Μετά την είσοδό µας στην ΕΟΚ καθορίστηκε σε συµφωνίες τι και πόσο θα παράγει κάθε χώρα. Μπήκαν ποσοστώσεις στην παραγωγή και όρια που δεν έπρεπε να ξεπεράσουµε. Στόχος ήταν η δηµιουργία µιας εσωτερικής αγοράς στην Ευρώπη, στην οποία κάθε χώρα θα έχει τα εθνικά της προϊόντα», λέει ο Κ. Ηλιόπουλος, ερευνητής στο ΕΘΙΑΓΕ. Αυτοί οι περιορισµοί, όπως θυµάται, απέτρεψαν τη δεκαετία του ‘90 έναν παραγωγό να δηµιουργήσει µια πρότυπη γαλακτοκοµική µονάδα που θα κάλυπτε τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς. 

Πέρα από τις ποσοστώσεις όµως, αρκετοί έλληνες αγρότες εγκλωβίστηκαν από µόνοι τους σε µη ανταγωνιστικές, αλλά επιδοτούµενες µονοκαλλιέργειες, όπως το βαµβάκι, το καλαµπόκι, τα σιτηρά και τα καπνά. Αδιαφορώντας αν το κόστος παραγωγής ήταν µεγαλύτερο από την τιµή αγοράς. «Υπήρχαν ποικιλίες καπνού που η εµπορική τους τιµή δεν κάλυπτε ούτε το 10% του κόστους παραγωγής. Και ο παραγωγός καλλιεργούσε µόνο και µόνο για την επιδότηση», λέει ο πρόεδρος του ΕΘΙΑΓΕ Κ. Τσιµπούκας.

Η κουλτούρα των επιδοτήσεων είχε ριζώσει βαθιά στη νοοτροπία αρκετών παραγωγών. Πρόσφατα, ο Γ. Βογιατζής, καλλιεργητής κηπευτικών στη Θεσσαλονίκη, παρακολούθησε µια συνάντηση νέων αγροτών στην περιοχή του. «Πρότειναν να σταµατήσουν, και τώρα αν γίνεται, όλες οι επιδοτήσεις. Να δοκιµάσει καθένας µόνος του. Αντέδρασα µόλις το άκουσα», λέει. «Ανήκα και εγώ σε µια γενιά που είχε µάθει να δουλεύει έτσι. Ισως τελικά αυτή να είναι η λύση».

Για τους περισσότερους παραγωγούς η έλλειψη αυτάρκειας της Ελλάδας σε ορισµένα τρόφιµα οφείλεται στηµειωµένη ανταγωνιστικότητα σε σχέση µε προϊόντα από τη Χιλή ή την Αργεντινή. «Βρίσκεις το ίδιο ζιζανιοκτόνο στην Ελλάδα σε 2πλάσια τιµή απ’ ό,τι πωλείται στην Τουρκία. Εξω έχουν πιο φθηνά µεροκάµατα και µεγαλύτερες εκτάσεις. Ετσι ρίχνουν και τις τιµές τους στα προϊόντα», λέει ο Ζαφείρης Καζάκης, καλλιεργητής ντοµάτας και καρπουζιών στη Χαλκιδική.

Ωστόσο αυτό δεν δικαιολογεί, σύµφωνα µε τον κ. Ηλιόπουλο, νωρίς το πρωί στα ράφια της λαχαναγοράς να βρίσκονται κυρίως εισαγόµενα προϊόντα όχι από τρίτες χώρες, αλλά από κράτη της Ε.E που µπορεί να έχουν αντίστοιχα ή µεγαλύτερα κόστη παραγωγής. «Είναι ζήτηµα οργάνωσης και συνεργασίας. ∆εν µπορεί σε µεγάλη αλυσίδα σούπερ µάρκετ να φτάνει το πρωί έτοιµο, συσκευασµένο το µαρούλι από το εξωτερικό και να µην έχει έρθει ακόµα λόγω καθυστέρησης το µαρούλι από κάποιον παραγωγόπου βρίσκεται στη διπλανή πόλη. Λόγω καθυστέρησης, αναγκαστικά θα µπει στο ψυγείο και αυτό αυξάνει το κόστος συντήρησης», λέει ο ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ.  
Οπου κι αν ταξιδέψεις στην Ελλάδα ένα από τα µόνιµα παράπονα των αγροτών είναι ότι τους εκµεταλλεύονται οι έµποροι. Αλλά συχνά συναντάς περιοχές στις οποίεςοι παραγωγοί δεν συνεταιρίζονται για να εξασφαλίσουν καλύτερες εµπορικές τιµές ή να διαθέσουν πιο εύκολα τη σοδειά τους. «∆εν έχουµε πνεύµα συνεργασίας», λέει ο 50χρονος κτηνοτρόφος T.Ψωµάς από τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. «Κάθε παραγωγός κάνει τις διαπραγµατεύσεις µόνος του. Η Ενωση που έχουµε περιορίζεται στο να πουλάει λιπάσµατα και φυτοφάρµακα. ∆εν δίνει κίνητρα ή συµβουλές για νέες καλλιέργειες. ∆εν προσεγγίζει τους εµπόρους για να κλείσει καλύτερες συµφωνίες».

∆εν είναι όµως µόνο θέµα διαπραγµατευτικής δύναµης. Είναι και ζήτηµα συνήθειας. «Εδώ και 30 χρόνια αρκετοί αγρότες έχασαν την επαφή µε την αγορά. Γιατί λόγω επιδοτήσεων δεν ασχολούνταν. Ενώ από τη δεκαετία του ‘90 τα ξένα φθηνά εργατικά χέρια τούς επέτρεψαν να δουλεύουν λιγότερο. Είναι δύσκολο να ανατραπούν αυτά τα βιώµατα», παρατηρεί ο κ. Ηλιόπουλος. Παράλληλα η συνεργασία των αγροτών συναντούσε κατά καιρούς και θεσµικά εµπόδια. Οπως τονίζει ο ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ, ο νόµος για τους συνεταιρισµούς από το 1914 που ψηφίστηκε µέχρι το 1970 άλλαζε κατά µέσον όρο δυόµισι φορές τον µήνα. Ενώ και σήµερα, πολλές ενώσεις δεν εκµεταλλεύονται την ευελιξία που τους δίνει η νοµοθεσία για να διαµορφώσουν το δικό τους καταστατικό και απλώς αντιγράφουν αυτό που τους έχει στείλει η ΠΑΣΕΓΕΣ.

Υπάρχουν όµως και οι εξαιρέσεις. Στην Κοζάνη οι 55 παραγωγοί φακής υπογράφουν µεταξύ τους συµβόλαιο που προβλέπει τις ποσότητες που θα παραχθούν στα χωράφια τους.

Και στο Κάτω Νευροκόπι ∆ράµας οι τοπικές πατάτες διανέµονται από τον συνεταιρισµό σε όλη την Ελλάδα. «Θα µπορούσε η Ελλάδανα παράγει µόνη της όση πατάτα χρειάζεται και να µην εξαρτάται από εισαγωγές. Στην ελεύθερη αγορά όµως όταν η τιµή της πατάτας Αιγύπτου είναι µικρότερη, ο έµπορος θα προτιµήσει αυτή», λέει ο Χαράλαµπος Γεωργιάδης, υπεύθυνος συσκευαστηρίου πατάτας στο Κάτω Νευροκόπι.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αγρότες που ψάχνουν νέες διεξόδους και τροφοδοτούν την αγορά κυρίως µε προϊόντα που εισάγουµε. Εκτός από τον κ. Ζιµπιλίδη που στράφηκε στις φακές, ο κ. Βογιατζής στη Θεσσαλονίκη καλλιεργεί ρεβίθια. «Γλιτώνω έτσι το κόστος των λιπασµάτων και εξοικονοµώ χρήµατα», λέει. Τα µέχρι τώρα στοιχεία δεν δείχνουν ότι η Ελλάδα µπορεί να εξασφαλίσει αυτάρκεια σε τρόφιµα όπως το κρέας, τα όσπρια ή κάποιες κατηγορίες φρούτων. Και η ιστορία που θυµάται ο κ. Ηλιόπουλος µε καµπάνιες που διαφήµιζαν στην Αυστρία τα ελληνικά φρούτα τη στιγµή που οι τουρίστες κατανάλωναν στη Ρόδο φρούτα από τη Γαλλία, δεν αποκλείεται να επαναληφθεί. 

Το κείμενο προέρχεται από "ΤΑ ΝΕΑ" 11 Ιουνίου 2011.

12 Ιουνίου 2011

Δικαιολογητικά μελισσοκόμων για Δράση 3.2


Από την Περιφερειακή Ενότητα Κορινθίας και συγκεκριμένα από το Τμήμα Φυτ. & Ζωικής Παραγωγής της Δ/νσης Αγροτ. Οικονομίας & Κτηνιατρικής με έδρα την Κόρινθο, γνωστοποιείται ότι : 
Παρακαλούνται οι μελισσοκόμοι που υπέβαλαν αίτηση ένταξης στη δράση 3.2 «Οικονομική στήριξη της νομαδικής μελισσοκομίας» (Μετακινήσεις) να καταθέσουν τα δικαιολογητικά τους (Δελ. Αποστολής – Φορτωτικές) στο Κέντρο Μελισσοκομίας Πελοποννήσου (Β. Δεκάζου 5 – 22100 Τρίπολη) το αργότερο μέχρι την 20/6/2011.

Πληροφορίες στο τηλέφωνο  27410 81086 (κ.κ. Βενιζέλο ή Καρδαρά).

11 Ιουνίου 2011

Η ΕΑΣ Κιάτου παρανομεί ή όχι ;

Κατά παράβαση των εντολών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της ΠΑΣΕΓΕΣ, η ΕΑΣ Κιάτου εισπράττει επιπρόσθετα χρήματα από τους παραγωγούς (μέλη των συνεταιρισμών της), που συμπληρώνουν τις δηλώσεις της ενιαίας ενίσχυσης για το 2011.
Το Υπουργείο Γεωργίας έχει υπογράψει σύμβαση με την ΠΑΣΕΓΕΣ, με την οποία η τελευταία και οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, θα εισπράξουν από τον κρατικό προυπολογισμό, ποσό ανά αίτηση ενιαίας ενίσχυσης. Μάλιστα έχουν απειληθεί Ενώσεις που παράνομα εισπράττουν ποσά από τους ίδιους τους παραγωγούς, με διακοπή της online σύνδεσης τους με το "σύστημα" του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Αργότερα θα αναρτήσουμε σκαναρισμένη απόδειξη που δείχνει ότι η ΕΑΣ Κιάτου εισπράττει επιπλέον 10 ευρώ από συγκεκριμένο παραγωγό (τα στοιχεία του είναι "καλυμμένα").
Πως λοιπόν η ΕΑΣ Κιάτου συνεχίζει να είναι συνδεδεμένη με τον ΟΠΕΚΕΠΕ ;
Έχει αλλάξει κάτι στην σύμβαση-συμφωνία μεταξύ Υπουργείου Γεωργίας και ΠΑΣΕΓΕΣ ;
Είναι παράνομη ή όχι η ενέργεια της ΕΑΣ Κιάτου ;
Κε Παπαβασιλείου, έχετε να πείτε κάτι σχετικά με το θέμα; 

2 Ιουνίου 2011

Ποιοί συνεταιρισμοί στην Κορινθία,παράνομα ζητούν χρήματα για το ΟΣΔΕ ;

Τις τελευταίες ημέρες έχουν αυξηθεί τα μηνύματα αναγνωστών της "Αγριάδας" που μας καταγγέλουν ότι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί ζητούν πάνω από 10 ευρώ την αίτηση, για το ΟΣΔΕ.
Και αυτά παρά την σαφή οδηγία που έχει δοθεί από το Υπουργείο Γεωργίας για δωρεάν συμπλήρωση των αιτήσεων.
Η "Αγριάδα" διατίθεται να δημοσιεύσει τα ονόματα των παρανομούντων συνεταιρισμών, εφόσον οι καταγγέλοντες μας αποστείλουν (με ένα απλό σκανάρισμα) τα όποια στοιχεία διαθέτουν.