Με αφορμή σχόλιο στην εφημερίδα "AGRENDA" της 28ης Ιανουρίου, του εκδότη της κ. Πανάγου (βλέπε εδώ), με θέμα το κόστος της αγροτικής γης (αγορά, ενοίκιο) αλλά και το ποιοί είναι οι κάτοχοι της, θα προσπαθήσουμε να επεκτείνουμε το συγκεκριμένο ζήτημα. Θέτουμε δυο ζητήματα: Πρώτον το φορολογικό πλαίσιο των κατόχων αγροτικής γης και φυσικά το μεγάλο "αγκάθι" του προσδιορισμού των χρήσεων γης στην Κορινθία και όχι μόνο.
Αυτό που παραρατηρήθηκε τις τελευταίες 10ετίες - και συνεχίζεται - είναι η ασφυκτική πίεση για μετατροπή των αγροκτημάτων σε αστικά ακίνητα, πολλές φορές με "πλάγιο" τρόπο. Την ίδια στιγμή, τα αγροκτήματα που κατέχουν οι μη κατ΄επάγγελμα αγρότες και δεν τα καλλιεργούν - για διάφορους λόγους - δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν από τους επαγγελματίες αγρότες. Ιδιαίτερα σε "τουριστικές" περιοχές ή σε περιοχές που γειτνιάζουν με την Αθήνα (βλέπε Κορινθία π.χ.), υπήρχε η προσδοκία να πουληθεί ένα αγροτεμάχιο σε τιμή "Κολωνακίου". Αυτό από μόνο του λειτουργούσε απαγορευτικά, στην εύκολη και "φθηνή" πρόσβαση των αγροτών σε περισσότερη γη, απ'ότι οι ίδιοι κατέχουν. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον υπόλοιπο κόσμο. Εμείς προφανώς ΔΕΝ είμαστε σαν τον υπόλοιπο κόσμο......
Πρόσφατα διέρευσε η φήμη για την φορολόγηση των αγροκτημάτων. Με διευκρίνηση του ο υπουργός κ. Σκανδαλίδης το διεύψευσε (μέχρι νεωτέρας). Αυτό που θα μπορούσε η κυβέρνηση να πράξει είναι να επιβάλει ένα είδος φόρου στους κατόχους αγροτεμαχίων, τα οποία παραμένουν ακαλλιέργητα ή εγκαταλειμμένα. Εκτός ότι στερούν, πολύτιμη και φθηνή γη από τους αγρότες, αποτελούν εστίες αφενός μολυσματικών φυτασθενειών, αφετέρου δε, εν δυνάμει εύφλεκτων εκτάσεων τους καλοκαιρινούς μήνες.
Θα ήταν επίσης συνετό, να υπήρχε μια ευνοικότερη φορολογική μεταχείρηση, είτε στις μεταβιβάσεις αγροτεμαχίων σε επαγγελματίες αγρότες, είτε στα εισοδήματα που προκύπτουν από ενοικιάσεις κτημάτων σε κατ' επάγγελμα αγρότες.
Στόχος δεν θα είναι η δημιουργία μεγαλοτσιφλικάδων, αλλά η δυνατότητα στον επαγγελματία αγρότη, να επεκτείνει τις εκμεταλλεύσεις του (εφόσον μπορεί), με θετικά αποτελέσματα στο σύνολο της τοπικής του οικονομίας.
Γιατί εάν περιμένει ο υπουργός Σκανδαλίδης, να γίνει αρεστός, επειδή "διανέμει" κάποια δημόσια γη, κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα, τότε μάλλον θα μιλάμε για μια ακόμη φούσκα ή .... πατάτα καλύτερα!!
Για όσους ενδεχομένως διαφωνούν με την επιβολή, νέων φορολογικών μέτρων (είτε εισπρακτικά, είτε παροχικά), ξεκαθαρίζουμε ότι επιτέλους τέτοιου είδους μέτρα, θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένους στόχους και προοπτικές. Οχι απλά για να "κλείσουμε" καποιες ... κρατικές τρυπούλες.
Επίσης θέλουμε να καυτηριάσουμε την παντελή απουσία των χρήσεων γης, μέσω της οποίας θα προσδιορίζοντο λεπτομερώς η χρήση (αγροτική, αστική, βιομηχανική, κ.άλ.) όλων των εκτός των σχεδίων πόλεως εκτάσεων. Εξυπακούεται ότι, αυτό θα γινόταν λαμβάνοντας υπόψη αρκετά δεδομένα. Όχι απλά προσδιορίζοντας τις περίφημες "εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας" όπως έγιναν, αλλά λαμβάνοντας υπόψη αρκετές παραμέτρους, όπως, εδαφολογικά κριτήρια, πρόβλεψη για εναλλακτικές παραγωγές στο άμεσο μέλλον, επάρκεια αρδεύσιμου νερού, πρωϊμότητα ή οψιμότητα, γειτνίαση με υφιστάμενα σχέδια πόλεως, κ.τ.λ.
Δυστυχώς όλα αυτά παραμένουν όνειρα θερινής νυκτός, για τον αγροτικό κόσμο της χώρας. Η μόνιμη δικαιολογία κάποιων, ήταν ότι εάν αυτά εφαρμοστούν, τότε θα κατρακυλούσαν οι (ήδη φουσκωμένες) αξίες των αγροτεμαχίων.
Τώρα κανείς δεν αγοράζει. Και το χειρότερο ; Αντί να ήσαν σε χέρια "ντόπια" και "αγροτικά", κάποια ιδιόκτητα, τα περισσότερα δε νοικιασμένα, τώρα κινδυνεύουν να ξεπουληθούν σε τράπεζες, ξένους ομίλους και συμφέροντα, με άγνωστες προοπτικές ........
Αλλά όπως λένε και στο χωριό "...... don't worry, be happy....
Αυτό που παραρατηρήθηκε τις τελευταίες 10ετίες - και συνεχίζεται - είναι η ασφυκτική πίεση για μετατροπή των αγροκτημάτων σε αστικά ακίνητα, πολλές φορές με "πλάγιο" τρόπο. Την ίδια στιγμή, τα αγροκτήματα που κατέχουν οι μη κατ΄επάγγελμα αγρότες και δεν τα καλλιεργούν - για διάφορους λόγους - δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν από τους επαγγελματίες αγρότες. Ιδιαίτερα σε "τουριστικές" περιοχές ή σε περιοχές που γειτνιάζουν με την Αθήνα (βλέπε Κορινθία π.χ.), υπήρχε η προσδοκία να πουληθεί ένα αγροτεμάχιο σε τιμή "Κολωνακίου". Αυτό από μόνο του λειτουργούσε απαγορευτικά, στην εύκολη και "φθηνή" πρόσβαση των αγροτών σε περισσότερη γη, απ'ότι οι ίδιοι κατέχουν. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον υπόλοιπο κόσμο. Εμείς προφανώς ΔΕΝ είμαστε σαν τον υπόλοιπο κόσμο......
Πρόσφατα διέρευσε η φήμη για την φορολόγηση των αγροκτημάτων. Με διευκρίνηση του ο υπουργός κ. Σκανδαλίδης το διεύψευσε (μέχρι νεωτέρας). Αυτό που θα μπορούσε η κυβέρνηση να πράξει είναι να επιβάλει ένα είδος φόρου στους κατόχους αγροτεμαχίων, τα οποία παραμένουν ακαλλιέργητα ή εγκαταλειμμένα. Εκτός ότι στερούν, πολύτιμη και φθηνή γη από τους αγρότες, αποτελούν εστίες αφενός μολυσματικών φυτασθενειών, αφετέρου δε, εν δυνάμει εύφλεκτων εκτάσεων τους καλοκαιρινούς μήνες.
Θα ήταν επίσης συνετό, να υπήρχε μια ευνοικότερη φορολογική μεταχείρηση, είτε στις μεταβιβάσεις αγροτεμαχίων σε επαγγελματίες αγρότες, είτε στα εισοδήματα που προκύπτουν από ενοικιάσεις κτημάτων σε κατ' επάγγελμα αγρότες.
Στόχος δεν θα είναι η δημιουργία μεγαλοτσιφλικάδων, αλλά η δυνατότητα στον επαγγελματία αγρότη, να επεκτείνει τις εκμεταλλεύσεις του (εφόσον μπορεί), με θετικά αποτελέσματα στο σύνολο της τοπικής του οικονομίας.
Γιατί εάν περιμένει ο υπουργός Σκανδαλίδης, να γίνει αρεστός, επειδή "διανέμει" κάποια δημόσια γη, κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα, τότε μάλλον θα μιλάμε για μια ακόμη φούσκα ή .... πατάτα καλύτερα!!
Για όσους ενδεχομένως διαφωνούν με την επιβολή, νέων φορολογικών μέτρων (είτε εισπρακτικά, είτε παροχικά), ξεκαθαρίζουμε ότι επιτέλους τέτοιου είδους μέτρα, θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένους στόχους και προοπτικές. Οχι απλά για να "κλείσουμε" καποιες ... κρατικές τρυπούλες.
Επίσης θέλουμε να καυτηριάσουμε την παντελή απουσία των χρήσεων γης, μέσω της οποίας θα προσδιορίζοντο λεπτομερώς η χρήση (αγροτική, αστική, βιομηχανική, κ.άλ.) όλων των εκτός των σχεδίων πόλεως εκτάσεων. Εξυπακούεται ότι, αυτό θα γινόταν λαμβάνοντας υπόψη αρκετά δεδομένα. Όχι απλά προσδιορίζοντας τις περίφημες "εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας" όπως έγιναν, αλλά λαμβάνοντας υπόψη αρκετές παραμέτρους, όπως, εδαφολογικά κριτήρια, πρόβλεψη για εναλλακτικές παραγωγές στο άμεσο μέλλον, επάρκεια αρδεύσιμου νερού, πρωϊμότητα ή οψιμότητα, γειτνίαση με υφιστάμενα σχέδια πόλεως, κ.τ.λ.
Δυστυχώς όλα αυτά παραμένουν όνειρα θερινής νυκτός, για τον αγροτικό κόσμο της χώρας. Η μόνιμη δικαιολογία κάποιων, ήταν ότι εάν αυτά εφαρμοστούν, τότε θα κατρακυλούσαν οι (ήδη φουσκωμένες) αξίες των αγροτεμαχίων.
Τώρα κανείς δεν αγοράζει. Και το χειρότερο ; Αντί να ήσαν σε χέρια "ντόπια" και "αγροτικά", κάποια ιδιόκτητα, τα περισσότερα δε νοικιασμένα, τώρα κινδυνεύουν να ξεπουληθούν σε τράπεζες, ξένους ομίλους και συμφέροντα, με άγνωστες προοπτικές ........
Αλλά όπως λένε και στο χωριό "...... don't worry, be happy....
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου