Αγορές προιόντων, Δημοπρατήρια και εγκλήματα του παρελθόντος

Απαντήσεις στο ερώτημα " γιατί δεν προωθούνται τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα ;", υπάρχουν πολλές. Μία εξ'αυτών έχει να κάνει με το θεμελιώδες ζήτημα του κόστους παραγωγής, τυποποίησης και διακίνησης του προϊόντος. 

Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Ήδη εφαρμοσμένες και συνάμα επιτυχείς, υπάρχουν. Πολλάκις έχουμε τονίσει τον ρόλο που οφείλουν να διαδραματίσουν οι οργανώσεις των αγροτών, κυρίως οι συνεταιριστικές (με όποιο όνομα τιτλοφορούνται). 
Παραθέτουμε απόσπασμα κειμένου που μας απέστειλε η ΠΕΝΑ. Καλό θα είναι οι συνάδελφοι αγρότες να διαβάσουν - και να χωνέψουν - τι συμβαίνει σε ανεπτυγμένες αγροτικές χώρες. 

Ακολουθεί το κείμενο:
Στις 7 Δεκ 2012, αντιπροσωπεία της ΠΕΝΑ επισκέφθηκαν το Δημοπρατήριο του Mechelse με φροντίδα του Ευρωβουλευτή καθ Γεώργιου Παπαστάμκου, για να επιβεβαιώσουν για ακόμα μία φορά ότι τα Ευρωπαϊκά Δημοπρατήρια είναι πρωτοβάθμιοι Αγροτικοί ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ και όχι «καινοτόμα» μορφώματα με τα Περιφερειακά Ταμεία, τους ιδιώτες εμπόρους και άλλα συλλογικά σχήματα παραγωγών.

Τα 7 σημερινά δημοπρατήρια του Βελγίου καλύπτουν πλήρως όλες τις ανάγκες των αγροτών για οργανωμένη κατά 60% διάθεση των λαχανικών αλλά και τις ανάγκες των καταναλωτών με ποιοτικά-πιστοποιημένα αγροτικά προϊόντα μέχρι και την Πετρούπολη. Στο Βέλγιο είναι σχεδόν αδύνατο να προμηθευτεί κάποιος λαχανικά εκτός δημοπρατηρίου.

Στο δημοπρατήριο υπάρχουν 180 περίπου θέσεις αγοραστών και άλλοι τόσοι μετέχουν μέσω internet από τα γραφεία τους, με αξιόπιστο σύστημα επαλήθευσης. Υπάρχουν 6 «ρολόγια», ένα για φράουλες, ένα για φρούτα, ένα για λαχανικά και τρία από άλλα δημοπρατήρια. Γίνονται περίπου 25.000 αγοραπωλησίες από τις 08.00 έως τις 14.00. 14.00-16.00 αποστέλλονται τα αγορασθέντα και από 16.00-18.00 παραδίδουν οι αγρότες, αφού ειδοποιήσουν μέσω internet. Για τους αγρότες που ενημερώνουν μέσω Ίντερνετ αγοράζουν κάθε τρία χρόνια έναν υπολογιστή και τους πληρώνουν και τη σύνδεση. Γλυτώσουν χρήμα από προσωπικό και δεν έχουν λάθη και από ταχύτητα! Ταχύτητα είναι κάτι που χρειάζεται όταν έρχονται περίπου 1000 φορτηγά να ξεφορτωθούν. Κάθε μέρα πωλούνται προϊόντα που ήρθαν την προηγούμενη ημέρα έως τις έξι η ώρα. Ενημερώνουν οι παραγωγοί για την ποσότητα και την ποιότητα που φέρνουν.

Οι διαπιστευμένοι έμποροι-αγοραστές έχουν προκαταβάλει εγγύηση ή χρηματικά ποσά για το ύψος των συναλλαγών που προβλέπουν να κάνουν. Αν το υπερβούν η πράξη δεν επιτρέπεται. Οι αγοραστές πληρώνουν στο ταμείο μέσα σε 10 ημέρες κάθε ποσότητα που αγοράζουν, και οι αγρότες εισπράττουν το πολύ μέσα σε 10 ημέρες την μέση τιμή της ποιότητας των προϊόντων που παρέδωσαν πριν 10 ημέρες.

Το κόστος διαχείρισης είναι 2,26% από την τιμή παραγωγού. Ακόμα 2,26% εισπράττονται από την ΚΓΠ. Η τιμή καταναλωτή στο Βέλγιο είναι περίπου 2,5 φορές επάνω. Στην Ελλάδα η τιμή καταναλωτή είναι 5-8 φορές επάνω και το κόστος λαχαναγοράς & φορτοεκφορτωτών αγγίζει το 30%.

Το δημοπρατήριο κάνει ετήσιες προβλέψεις διακίνησης και ενημερώνει τους αγρότες και είναι υποχρέωση προς την ΕΕ. Ο κάθε αγρότης παράγει ότι θέλει, αλλά ενημερώνει το δημοπρατήριο για τις ημερομηνίες και τις ποσότητες που προβλέπει να εισκομίσει. Είναι υποχρεωμένος να παραδώσει στο δημοπρατήριο το 100% της παραγωγής. Αν δεν παραδώσει τις προβλέψεις του υποχρεούται να πληρώσει όλη το κόστος λειτουργίας (2,26 +2,26 της ΕΕ). Η ποιότητα είναι το σημαντικό σημείο του δημοπρατηρίου και εξασφαλίζεται με υλικά συσκευασίας, που γίνεται επί τόπου από τον αγρότη, με εκπαίδευση, και με ελέγχους στο χωράφι, στην παράδοση ς και δειγματοληπτικούς από το Υπουργείο.

Ο ετήσιος τζίρος φθάνει τα 250.000.000€, για 20.000 περίπου κωδικούς. Το δημοπρατήριο καταλαμβάνει έκταση 500 στρεμμάτων. Οι στεγασμένοι χώροι είναι 270 στρέμματα (με 200 στρέμματα ψυγεία). Δουλεύουν 300 στο δημοπρατήριο. Όλη η διακίνηση είναι πλήρως μηχανογραφημένη και οι οδηγίες δίνονται ηλεκτρονικά στις οθόνες των χειριστών.

Το δημοπρατήριο προσφέρει και την ποιότητα Flandria με συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Έχουν και δίπλα στις εγκαταστάσεις εργοστάσιο παραγωγής & απολύμανσης συσκευασιών.

Έχουν και τμήμα έρευνας το οποίο συζητά με τους προμηθευτές σπόρων και φυτών και αποφασίζουν για την επόμενη χρόνια προτείνοντας στους παραγωγούς ποικιλίες.

Ο κάθε συνεταίρος καταβάλει 50€ για συμμετοχή. Από τον αγρότη παίρνουν μόνο τα προϊόντα. Δεν χρειάζονται λεφτά. Λεφτά παίρνουν από τις τράπεζες. Στόχος είναι να μην δουλεύουν για ποσότητα με λίγο κέρδος, αλλά για ποιότητα με μικρότερη ποσότητα αλλά μεγαλύτερο κέρδος. Θεωρούν ότι ο λιανοπωλητής είναι σύμμαχος τους και ενδιαφέρεται για ποιοτικά ακριβά προϊόντα, διότι τότε και το ποσοστιαίο κέρδος θα αποφέρει περισσότερα λεφτά στον λιανοπωλητή. 

Σχόλια Αγριάδας:

Αυτά τα "εξωγήινα" συμβαίνουν στο Βέλγιο από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Απλά εκμεταλλεύτηκαν το καθεστώς των Ομάδων Παραγωγών. 

Εμείς "μελετήσαμε", "αποπερατώσαμε", και "εγκαινιάσαμε" την Περιφερειακή Αγορά Λεχαίου, για να καταντήσει ερείπιο και μνημείο εγκληματικής ανευθυνότητας.