Η αλήθεια για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων της ενιαίας ενίσχυσης στους αγρότες

"..... Αναβρασμός επικρατεί στις αγροτικές περιοχές. Αφορμή είναι οι παρακρατήσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) από τις επιδοτήσεις των παραγωγών. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Είναι επαναλαμβανόμενο. Μόνο που φέτος φαίνεται να έχει μεγαλύτερη ένταση. Ένα πολιτικό λάθος μπορεί ή και δικαιούται να συγχωρεθεί. Το επαναλαμβανόμενο ισοδυναμεί με πολιτικό έγκλημα.

Σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανονισμούς η καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης είναι υπόθεση του κάθε κράτους μέλους της ΕΕ και δεν παράγει κανένα κόστος για τους δικαιούχους. Αυτό εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Εκτός από την Ελλάδα. Η ευθύνη βέβαια βαραίνει τη προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία ανέθεσε την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων στην ΠΑΣΕΓΕΣ και τις ΕΑΣ.

Θα μπορούσε όμως κανείς να υποστηρίξει ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ευθύνεται καθόλου. Γιατί δεν επέβαλε αυτή τη διαδικασία στις ΕΑΣ, αλλά ικανοποίησε σχετικό αίτημα τους. Ο αρμόδιος υπουργός (κ. Μπασιάκος) όφειλε τότε να διασφαλίσει την άρτια λειτουργία του συστήματος επιβαρύνοντας το δημόσιο ταμείο με τη δαπάνη που αυτό συνεπάγεται. Οι συνεταιριστές όμως, αντί να διεκδικήσουν την εφαρμογή των παραπάνω όπως όφειλαν, υπέβαλαν αίτημα - θείο δώρο στον υπουργό - η ικανοποίηση του οποίου απάλλασσε τον ίδιο και την κυβέρνησή του από αυτή την υποχρέωση (αυτό κοινώς λέγεται δεκανίκι). Με την ικανοποίηση του αιτήματος των συνεταιριστών η λειτουργία του συστήματος αναλαμβάνονταν από τις ΕΑΣ και η σχετική δαπάνη από τις τσέπες των παραγωγών και μάλιστα με τις ευλογίες των ηγετών τους (αυτό κοινώς λέγεται ξεπούλημα). Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών που αρέσκονται στα παχιά λόγια, χαρακτήριζαν την ικανοποίηση του αιτήματός τους ως επανάσταση!!! Και ο υπουργός επαίρονταν για την συναπόφαση!!.

Κάποιοι βέβαια εκ των συνεταιριστών, είδαν την όλη υπόθεση (καλοπροαίρετα) ως την αμοιβή κάποιας χρήσιμης υπηρεσίας προς τα μέλη των οργανώσεών τους. Κάποιοι άλλοι όμως την είδαν ως τη χρυσή ευκαιρία για την επίλυση του μόνιμου προβλήματος οικονομικής βιωσιμότητας των οργανώσεών τους ή και για την άσκηση από μέρους των πελατειακού τύπου πολιτικών από τις τσέπες των μελών τους βέβαια. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξάρτητα από προθέσεις, επρόκειτο για επιβολή κεφαλικού φόρου που βαφτίστηκε από τους συνεταιριστές «κόστος ενεργοποίησης» και από τους αγρότες «χαράτσι» .

Μετά από τη σφοδρή αντίδραση των αγροτών, οι συνεταιριστές μπροστά στον παντελή εξευτελισμό του συνεταιριστικού κινήματος, ζήτησαν υποκριτικά την κάλυψη του κόστους από το κράτος. Εδώ άρχισε η φαρσοκωμωδία των παζαριών με τον υπουργό του Βατοπεδίου κ. Κοντό, αρχικά για το ποσοστό που θα αναλάμβανε το κράτος. Συμφώνησαν τελικά στα 25 εκατ. Ευρώ. που θα πλήρωνε το κράτος στις ΕΑΣ για λογαριασμό των «κατά κύριο επάγγελμα αγροτών» όπως είπαν, για να συνεχιστεί όμως η φαρσοκωμωδία των παζαριών για το ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» (συνεχίζεται και σήμερα).

Όλο όμως αυτό το ρεζιλίκι, δεν είναι παρά το κερασάκι στην τούρτα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η πλήρης αποτυχία των ΕΑΣ να ανταποκριθούν με επάρκεια και αρτιότητα στο έργο της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων. Καμία ΕΑΣ στην Ελλάδα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει αυτό το έργο στις προβλεπόμενες προθεσμίες. Ακόμα και η ΕΑΣ Ηρακλείου (καλύτερη απ’ όλες πανελλαδικά) δεν μπόρεσε να το ολοκληρώσει. Κατά τη γνώμη μου δεν θα ολοκληρωθεί στον αιώνα τον άπαντα, γιατί η διατήρηση της εκκρεμότητας είναι και αδυναμία και πολιτική επιλογή των συνεταιριστών. Αυτή η αποτυχία ευθύνεται που δεν πληρώθηκε η ενιαία ενίσχυση από τον Οκτώβριο. Αυτή η αποτυχία ευθύνεται για τη καταβολή μόνο το 60% της επιδότησης και μάλιστα με ταμειακή διευκόλυνση από την ΑΤΕ, εκθέτοντας τη χώρα για μια ακόμα φορά στις Βρυξέλες. Αυτή η αποτυχία θέτει σε κίνδυνο όλο το σύστημα της επιδότησης στη χώρα, αφού οι Βρυξέλες εγκαταλείπουν σταδιακά την ανεχτική τους συμπεριφορά. Εύχομαι να μην συμβεί ποτέ αυτό το τελευταίο.

Όποιος πιστεύει πως η λύση βρίσκεται στα χέρια εκείνων που δημιούργησαν το πρόβλημα ή είναι αφελής ή υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες. Το ίδιο ισχύει και για όσους πιστεύουν ότι το όλο σύστημα επιδέχεται διορθώσεων. Η λύση βρίσκεται μόνο στα χέρια της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση που αγωνίζεται να ανακτήσει η χώρα τη διεθνή της αξιοπιστία, δεν πρέπει να αφήσει αυτό το αγκάθι που συμβάλει ακριβώς στη καταρράκωση αυτής της αξίας. Η ανάθεση από τη κυβέρνηση και μάλιστα άμεσα της διαχείρισης του ΟΣΔΕ σε κρατικό φορέα (υπάρχει αυτός και δεν χρειάζεται 25 εκατ ευρώ), αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση, την ικανή να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας διεθνώς, να εξαλείψει κάθε κίνδυνο για την επιδότηση στο μέλλον, να καταργήσει το χαράτσι, να απαλείψει αυτό το ρεζιλίκι αλλά κυρίως να επιτρέψει επιτέλους για τη χώρα την απόκτηση ενός πραγματικού αγροτοκτηνοτροφικού κτηματολογίου, απαραίτητου για το σχεδιασμό της πολιτικής.

Η απαραίτητη οικονομική στήριξη των συνεταιριστικών οργανώσεων, δεν μπορεί να εδράζεται στην ιδιότυπη ομηρία των μελών τους, πρέπει να πάψει να υπηρετεί την παρατηρούμενη στασιμότητα στο συνεταιριστικό κίνημα. Πρέπει να συνδέεται και να συμβάλλει στην απαιτούμενη αναδιάρθρωσή του. "

Σημ. Αγριάδας: Το κείμενο είναι από άρθρο του κ.Κώστα Καμπιτάκη προέδρου του παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" της Κρήτης, σήμερα στις 11 Γενάρη 2010.