...... η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη εάν νοιώθει ότι φταίει......

Ποιος σκάει ο κόσμος και αν χαλάει
αυτή η βρωμοάνοιξη σαν σβούρα με γυρνάει
και η καρδιά μου σαν σαράβαλο σε κατηφόρα πάει

Πάντα σπάει ψηλά ετούτη η ζήση
μοσχοβολάει η ανάσα της μπαρούτι και χασίσι
και η καρδιά μου σαν σαράβαλο ορμά να τη φιλήσει

Ποιος κλαίει μέσα μου και μου λέει
ξύπνα,δεν είναι όνειρο το χιόνι που μας καίει
η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη εάν νοιώθει οτι φταίει

Ποιος σκάει ο κόσμος που το πάει
αυτή η βρωμοάνοιξη με σκίζει με μεθάει
και η καρδιά μου σαν σαράβαλο στ'αστέρια ξεφυσάει

Που θα πάει,που θα πάει ετούτη η ρόδα που κολλάει
τώρα στην αρχή γυρνάει,που θα πάει θα ξεκολλήσει
και ο κόσμος σαν σαράβαλο γι'αλλού θα ροβολήσει

Που θα πάει ,που θα πάει ετούτη η νύχτα που κρατάει
και δεν λέει να τελειώσει
που θα πάει θα ξημερώσει
και η καρδιά μου σαν σαράβαλο όλους σας θα μαλώσει