Εισαγόμενα προιόντα ίσον κερδοσκοπία και παραπληροφόρηση

Σε μελέτη της Νομαρχίας Πειραιά, που πρόσφατα αναρτήσαμε (βλέπε εδώ), διαπιστώσαμε το όργιο της κερδοσκοπίας που παρατηρείτε στην κατ' ευφημισμό ελεύθερη ελληνική αγορά τροφίμων και νωπών προιόντων.
Αυξήσεις πάνω από την "νόμιμη" αύξηση του ΦΠΑ και διαφορετική τιμολογιακή πολιτική των πολυεθνικών εταιριών στην χώρα μας σε σύγκριση με άλλες ευρωπαικές χώρες. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το μέγεθος της αγοράς σαφώς και παίζει κάποιο ρόλο. Η αγορά της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Μεγ. Βρετανίας είναι πολύ μεγαλύτερη από την αγορά της Ελλάδας. Το να παρατηρούνται όμως ακριβότερες τιμές σε ομοειδή προιόντα, πολυεθνικών εταιριών, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου π.χ., μας προξενεί αρνητική εντύπωση.

Το μεγάλο "φαγοπότι" βέβαια, σύμφωνα με την έρευνα της Νομαρχίας Πειραιά, γίνεται στα εισαγόμενα προιόντα.
Μια μεγάλη μερίδα του καταναλωτικού κοινού, θεωρεί ότι με την εισαγωγή προιόντων, καλύπτεται ένα κενό της "προβληματικής" ελληνικής παραγωγικής αλυσίδας. Από τον πρωτογενή τομέα (κυρίως αγροτικά προιόντα διατροφής) ώς και την βιοτεχνική ή βιομηχανική παραγωγή. Εν μέρει αυτό είναι αλήθεια.

Ας εστιάσουμε όμως λίγο την προσοχή μας στα "δικά" μας αγροτικά προιόντα. Γιατί εδώ και κάποια χρόνια το ισοζύγιο εισαγόμενων και εξαγόμενων φρούτων και λαχανικών, συνεχώς "γέρνει" προς όφελος των εισαγόμενων ; Γιατί μας ζαλίζουν όλοι οι "υπεύθυνοι" με την περίφημη θεωρία της βελτίωσης της ποιότητας ; Ποιά είναι η ελληνική θέση και άποψη για το πως ορίζουμε ένα ποιοτικό προιόν ; Γιατί θα πρέπει να συμφωνούμε με τον ορισμό του ποιοτικού προιόντος, όπως θέλουν να τον ορίζουν χώρες που η σχέση τους με τα φρούτα και λαχανικά, με την γαστρονομία και την υγιεινή διατροφή είναι όσο η σχέση των Ελλήνων με το άθλημα του ....... κρίκετ ;
Γιατί παράγουμε ένα φυσικό προιόν, όπως είναι η σουλτανίνα, σε διαφορετικά μεγέθη και σε ποικιλία χρωματικών αποχρώσεων, ανάλογα λέει με την χώρα των αγοραστών ;

Ας μας απαντήσει κάποιος, γιατί η αγορά των επιτραπέζιων σταφυλιών στην Αγγλία π.χ. έχει αρχίσει να μεταβάλλεται εδώ και καιρό, με κίτρινα σταφύλια Καλιφόρνιας και έγχρωμα σταφύλια από Τρίτες χώρες ; Σταμάτησαν οι Βρετανοί, να τους αρέσει η ξινή και καταπράσινη σουντανίνα ; Ή απλά δοκίμασαν κάτι πιο "εύγευστο" ;
Και στο κάτω κάτω της γραφής, αναρωτιόμαστε εάν υπάρχουν πολλά εισαγόμενα προιόντα και αγαθά, τα οποία είναι έτσι διαμορφωμένα, στην γεύση και στην εμφάνιση τους, ώστε να είναι προσαρμοσμένα στις ελληνικές συνήθειες, στις ελληνικές γεύσεις και στην ελληνική παράδοση ; Για παράδειγμα είναι πιο γλυκές οι ντομάτες των Κάτω Χωρών που μας έρχονται σε σύγκριση με τις ίδιες που στέλνονται στην γειτονική τους Γερμανία ; Το ουισκάκι από την Σκωτία ή την Ιρλανδία έχει διαφορετική γεύση και εμφάνιση απ'ότι το ίδιο έχει στις Σκανδιναβικές χώρες ; Το οποιοδήποτε ευρωπαϊκό τυράκι, μας στέλνετε στην Ελλάδα με πιο πιπεράτη γεύση ή όχι ;

Ας σταματήσουμε λοιπόν την παραπληροφόρηση και ας δούμε - έστω και στο και πέντε - τι μπορούμε αν αλλάξουμε στην αγροτική μας παραγωγή αλλά και στην προώθηση των παραγόμενων προιόντων. Μήπως αντί να προσπαθούμε να "κατασκευάσουμε" ένα φυσικό προιόν, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά , σε πολλές γευστικές και χρωματικές εκδόσεις, θα πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μας και ο καθένας στον τομέα του, ώστε να αλλάξουμε ή καλύτερα να μάθουμε τους καταναλωτές, ΤΙ και ΠΩΣ είναι ένα ποιοτικό γευστικό, ελληνικό φρούτο ή λαχανικό ;

Εκτός εάν θέλουμε να βρίσκουμε στα ράφια των σούπερμάρκετ, δίπλα από τα δικά μας γευστικότατα πορτοκάλια, εμφανίσιμα μεν αλλά άνοστα νοτιοαφρικάνικα και κυπριακά πορτοκάλια και μανταρίνια. Όπως επίσης τα ζουμερά αλλά άγευστα λεμόνια Αργεντινής, τα ευπαρουσίαστα αλλά άνοστα ιταλικά λαχανικά, τις όμορφες κατακόκκινες αλλά δίχως νοστιμιά και άρωμα ντομάτες Βελγίου.

Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε τα υπερκέρδη των εισαγωγέων αλλά και των υπολοίπων διακινητών των εισαγόμενων προιόντων, κυρίως αυτών που προέρχονται από Τρίτες χώρες. Έχει αποδειχθεί πλέον και είναι σε όλους γνωστό, ότι τα περιθώρια κέρδους που υπάρχουν σε αυτά τα προιόντα είναι πολύ περισσότερα απ' ότι τα ίδια ελληνικής προέλευσης. Όταν μάλιστα "βαπτίζονται" και "πλασάρονται" σαν ελληνικά τότε τα κέρδη πολλαπλασιάζονται. Με τελικούς χαμένους τους αντίστοιχους έλληνες αγρότες και παραγωγούς αλλά και τους έλληνες καταναλωτές.
Ίσως το ισχυρό πλέον "καρτέλ" των εισαγωγέων, σαμποτάρει με όλες του τις δυνάμεις, την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και την αλλαγή στην νοοτροπία των ελλήνων παραγωγών.

Θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε τα πράγματα, εν μέσω της κρίσης ή θα πάμε μια ώρα νωρίτερα στον πάτο ;